خسته ام

از صبوری خسته ام

از فریاد هایی که در گلویم خفه ماند

از اشک هایی که قاه قاه خنده شد

و از حرف هایی که زنده به گور شد در گورستان دلم

آسان نیست در پس خنده های مصنوعی گریه های دلت را ،در بی پناهیت

در پشت هزاران دروغ پنهان کنی

این روز ها معنی را از زندگیم حذف کرده ام

برایم فرقی نمیکند روزهایم را چگونه قربانی میکنم .......

بلند بخوان

درشت بنویس

آویزه ی گوشت کن

که

تقوا

ان نیست که با یک

تق

وابرود.....

سلامتی اونایی که خیلی تنهان

ن اینکه نمیتونن با کسی باشن

ن

فقط

دلشون نمیخاد با هر کسی باشن ...